Niedawno zamieściłem na blogu wpis poświęcony podziemnej trasie turystycznej w dawnej kopalni uranu "Podgórze". Wpis można przeczytać tutaj: [link]. Wspomniałem tam o inhalatorium radonowym. Dziś rozwinę temat.
("Słowo Polskie" z dnia 15 maja 1974 roku. Artykuł informujący o otwarciu inhalatorium zatytułowany "W głąb sztolni - po zdrowie")
Pomysł utworzenia uzdrowiska w jednej z dawnych kopalni uranu w Kowarach powstał w roku 1967. Na przełomie roku 1970 i 1971 Zakłady Przemysłowe R-1 rozpoczęły prace mające na celu adaptację dawnej sztolni 19a do potrzeb sanatorium. W roku 1974 pracę zakończono i pierwsi kuracjusze mogli skorzystać z inhalatorium radonowego.
Inhalatorium podlegało pod Uzdrowisko Cieplice. Kuracjusze odbywali tam "turnus inhalacyjny" trwających 24 dni, po godzinę inhalacji dziennie. Przez cały czas pacjenci pozostawali pod opieką pielęgniarską, a nad całym procesem czuwali pracownicy Instytutu Chorób Wewnętrznych Wrocławskiej Akademii Medycznej. W głębi dawnej kopalni otwarto dwie komory inhalacyjne,
uruchomiono też kolejkę kopalnianą dowożącą kuracjuszy z powierzchni do
miejsca, gdzie mieli odbywać inhalacje.
(Zdjęcie z roku 1974, czyli pierwszego sezonu funkcjonowania inhalatorium, pokazujące kuracjuszy podczas inhalacji wraz z personelem. Autorem fotografii jest pan Andrzej Szpak)
W roku 1989 z przyczyn finansowych inhalatorium radonowe zamknięto. W 1997 powódź uszkodziła wlot sztolni 19a oraz teren przed wejściem. W kolejnych latach złomiarze dokonali kradzieży metalowych elementów wyposażenia: kraty wejściowej, obudowy chodnika i torowisk. Zniknął także metalowy napis "Inhalatorium radonowe" nad wejściem do sztolni 19a. Obecnie pozostałości inhalatorium radonowego można oglądać zwiedzając podziemną trasę turystyczną w kopalni "Podgórze". Oto stan obecny:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz